ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΨΗΦΙΖΟΥΝ ΤΟΝ…ΧΑΣΑΠΗ ΤΟΥΣ (βίντεο)
Σε κοινωνίες όπου οι εκλογές γίνονται κάθε φορά για να υπάρχει το πρόσχημα ότι έχουμε δημοκρατία, ενώ στην πραγματικότητα έχουμε… προβατοκρατία, τότε δεν υπάρχει κανένα μέλλον, ούτε πατρίδα, ούτε τίποτα.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα πρόβατα ψηφίζουν τον ίδιο τον χασάπη τους που θα τα σφάξει για να.. απολαύσει τα κοψίδια τους.
Η ουσία είναι ότι ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ…!!! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ! Ακούει κανείς;…
Δημοσιεύτηκε στις 16 Μαΐου του 2019
, με σκοπό την τελική παράδοση όλου του πλούτου της χώρας στις ξένες δυνάμεις.
40 χρόνια μετά, επίσημα πλέον το λεγόμενο Υπερταμείο είναι ήδη γεγονός, στο οποίο έχει μεταφερθεί όλη η ελληνική δημόσια γη και περιουσία και κυρίως ο ορυκτός πλούτος της χώρας αξίας τρισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ μεθοδικά ξεπουλιέται και παραδίδεται και ο ιδιωτικός πλούτος, μέσω των κατασχέσεων και πλειστηριασμών στους οποίους οδηγούνται οι Έλληνες.
Με βάση αυτό το σχέδιο, ο Έλληνας έπρεπε να φτωχύνει, αλλά και να διαφθαρθεί πνευματικά, έτσι ώστε να γίνει υποχείριο αλλότριων δυνάμεων.
Συντονισμένοι οι εχθροί της Ελλάδας, συνεργάστηκαν και συνεργάζονται με μύριους ελληνόφωνους προδότες και μη-πατριώτες τις τελευταίες δεκαετίες μέχρι και σήμερα, προκειμένου να ολοκληρώσουν το έγκλημα εις βάρος της Ορθόδοξης Ελλάδας, που αποτελούσε πάντα τροχοπέδη για την παγκόσμια διακυβέρνηση του Αντιχρίστου που σχεδιάζεται τον τελευταίο αιώνα.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ, ΔΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΚΑΜΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΕΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΛΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΧΘΕΣ.
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ.
ΔΙΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ !!!
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,
Ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) – Θεόδωρος Μαραγκός
ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ…
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΑΓΑΠΑΝΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥΣ, ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ.
ΔΙΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ, ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ «ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ
ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ !!!
ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,
Ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981) – Θεόδωρος Μαραγκός
ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΕΤΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΤΟΤΕ ΑΣ ΜΕΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕ ΝΑ ΜΑΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ…
/odysseiatv.blogspot.com
«Να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο κ α λ ύ τ ε ρ ο ς, όποιον ΑΓΑΠΑ τον ΘΕΟ και την ΠΑΤΡΙΔΑ μας, αυτόν να ψηφίσετε»!
Όταν Πλησίαζε Ο Καιρός Για Τις Εθνικές Εκλογές, Πολλοί Προσκυνητές Ερχόντουσαν Και Ρωτούσαν Τον Γέροντα Ποια Ήταν Η Γνώμη Του Και Ποιόν Εκείνος Θεωρούσε Άξιο, Για Να Ψηφίσουν.
-Να ψηφίσετε όποιον βλέπετε ότι είναι ο καλύτερος, όποιον αγαπά τον Θεό και την πατρίδα μας, αυτόν να ψηφίσετε.
Τότε Εκείνοι, Επί Μονίμου Βάσεως Του Απαντούσαν:
-Γέροντα, Όλοι Το Ίδιο Είναι.
Κι Εκείνος Τους Έλεγε:
-Βρε παιδιά, κοιτάξτε εδώ πέρα: όλες οι ελιές ίδιες είναι και όλες έχουν δάκο, όμως άλλες έχουν εκατό τοις εκατό, ενώ άλλες πενήντα τοις εκατό.
Άγιος Παΐσιος για Ευρώπη “Θά βγεί ό Εθνικισμός στήν επιφάνεια καί τότε…
Εμείς, λοιπόν, εφ΄όσον έχουμε ανάγκη από ελιές, πρέπει να κοιτάξουμε ποιές έχουν το λιγότερο δάκο, γιατί διαφορετικά δέ γίνεται.
Και πάντα πρέπει να ψηφίζουμε με δύο κριτήρια:
α) με το πόσο αγαπά ο υποψήφιος το Θεό και είναι συνειδητό μέλος της Εκκλησίας και
β) με το πόσο αγαπά την πατρίδα και αποβλέπει στο γενικό καλό του τόπου κι όχι στο δικό του συμφέρον.
Εάν κάποιος χρησιμοποιήσει κάποιο άλλο κριτήριο, εκτός από αυτά τα δύο, τότε κινείται ιδιοτελώς, και δεν είναι αυτό που κάνει χριστιανικό.
Αργότερα θα επιτρέψει η Θεία Δικαιοσύνη να το πληρώσει.
Λίγο πριν τις εκλογές είχαν πάει μερικοί επισκέπτες στο Γέροντα με σκοπό να τον ρωτήσουν τι γνώμη είχε και ποιόν, κατά τη γνώμη του, έπρεπε να ψηφίσουν.
Κι εκείνος απάντησε:
-Κοιτάξτε βρε παιδιά!
Ποιός είναι πιο κοντά στην Εκκλησία, ποιός αγωνίζεται γι’ αυτήν και για την πατρίδα και ποιός έχει ζωή σύμφωνη μ αὐτά που λέει;
Όποιον βλέπετε πως είναι πιο καλός και πιο κοντά στην Εκκλησία, αυτόν να ψηφίζετε.
Δε λέω να ψηφίζετε κόμματα, όπως αυτά που βγαίνουν και λέγονται Χριστιανοδημοκρατικά κ.λ.π., γιατί είναι λάθος.
Δεν πρέπει να κομματιαζόμαστε.
Εμείς πρέπει να αγαπούμε πρώτα την Εκκλησία μας και μετά την πατρίδα μας και να ψηφίζουμε αυτούς που βλέπουμε να αγωνίζονται γι’ αυτά τα δύο. Βλέπετε, ο Μακρυγιάννης κιόλοι οι μεγάλοι ήρωες γι αυτά τα δύο αγωνίστηκαν κι έχυσαν το αίμα τους. Πρώτα υπέρ πίστεως και μετά υπέρ πατρίδος.
Γι’ αυτό και ‘μεις, σήμερα, πρέπει να τους είμαστε ευγνώμονες, που είμαστε ελεύθεροι και όχι…δούλοι των Τούρκων και να προσπαθούμε τέτοιοι Έλληνες να βγαίνουν στην εξουσία, που να χύνουν το αίμα τους πρώτα υπέρ της πίστεως και μετά υπέρ της πατρίδος.
Σήμερα δυστυχώς βάλαμε μέσα στην Βουλή ανθρώπους να μας διοικούν τών οποίων το ιστορικό είναι πολύ επιβαρημένο.
http://www.diakonima.gr/2014/01/11/%CF%84%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%AF%CF%83%CF%89-%CE%B3%CE%AD%CF%81%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%89%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%BF/
Καί όμως είναι Φ Ρ Ε Σ Κ Ο Τ Α Τ Η. [Άν και 5ετίας!]
Πρωτ. 617
Ἀριθμ.
Διεκπ. 388/5-5-2014
Κυριακὴ Παραλύτου, 11 Μαΐου 2014
Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 98Η
Πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ’ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Σ Α Ν Ε Σ Τ Η !
Ἤδη πέρασαν τρεῖς ἑβδομάδες ἀπὸ τὸ Πάσχα, ἀπὸ τὴ γιορτὴ τῆς ἀληθινῆς πανηγύρεως καὶ τῆς αὐθεντικῆς εἰρήνης καὶ βρισκόμαστε πάλι μπροστὰ στὴν πρόκληση πολλαπλῶν αὐτὴ τὴ φορὰ ἐκλογῶν. Ὁ πασχαλινὸς ἑορτασμὸς λαμπροφόρος, γεμᾶτος φῶς καὶ χαρά.
Ἡ καθημερινότητα δυσβάσταχτη, οἱ προοπτικὲς ἀμφίβολες, οἱ ἐλπίδες ἐξανεμισμένες, οἱ ἐπιλογὲς περιορισμένες.
Κρίση πρωτοφανής, προβλήματα τεράστια, πολιτευτὲς πολλοί, ἱκανοὶ ὅμως ἡγέτες ἐλάχιστοι, ὁ λαὸς βουλιαγμένος σὲ σύγχυση καὶ ἀθυμία.
Φτώχεια, ἐξουθενωτικὰ μέτρα, ἀνεργία, θλίψη, αἴσθηση ἀδιεξόδου.
Κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι βλέπουν φῶς.
Μάλιστα ἐπαγγέλλονται σωτήριες λύσεις.
Οἱ ὑποψήφιοι ὑπόσχονται.
Τὰ ὀνόματα τῶν ποικίλων παρατάξεων δίνουν μιὰ εἰκόνα αἰσιοδοξίας.
Ἐμεῖς ὅμως, ὁ λαός, ἀκόμη ὑποφέρουμε.
Αὐτὸ ποὺ βλέπουμε μᾶς πονάει.
Αὐτὸ ποὺ φανταζόμαστε μᾶς τρομάζει.
Αὐτὴ εἶναι ἡ ὁρατὴ εἰκόνα τῆς κρίσης, αὐτὸ ποὺ φαίνεται.
Στὴν πραγματικότητα ἀντιλαμβανόμαστε ὅτι ἡ κρίση εἶναι πνευματική.
Ἐδῶ εἶναι τὸ πρόβλημα.
Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐλπίδες μας εἶναι μόνο πνευματικές. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι καὶ τὰ κριτήριά μας καὶ οἱ πολιτικές μας ἐπιλογὲς καὶ ἡ ψῆφος μας πρέπει νὰ ἔχουν βασικὰ πνευματικὸ ὑπόβαθρο.
Ἀλήθεια, πῶς νὰ ψηφίσουμε ἕναν ἄνθρωπο δίχως ἀρετὴ καὶ τόλμη;
Πῶς νὰ ἐμπιστευθοῦμε ἡγέτες δίχως σοβαρότητα καὶ ἀρχές, δίχως φόβο Θεοῦ καὶ σεβασμὸ στὴν ἱστορία, δίχως εὐαισθησία πίστεως, δίχως σταθερὲς καὶ ἀξίες;
Ἂν σὲ τέτοιους ἐμπιστευθοῦμε τὴν ψῆφο μας, ἁμαρτάνουμε.
Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι ἡ εὐθύνη γενικὰ τῶν πολιτικῶν ἐκπροσώπων μας εἶναι μεγάλη.
Αὐτοὶ μᾶς χάλασαν.
Αὐτοὶ μᾶς ἔφτιαξαν μία κοινωνία ἀνεκτικὴ στὰ ναρκωτικά, ἀσεβῆ στὰ ἱερά, ἄτονη ἢ ἀναρχικὴ στὶς ἀντιδράσεις.
Ἀποποινικοποίησαν τὴ μοιχεία, νομιμοποίησαν τὶς ἀμβλώσεις, θεσμοθέτησαν τὸν πολιτικὸ γάμο καὶ τὶς ἀνίερες συμβιώσεις, κατήργησαν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς.
Καὶ τώρα;
Τώρα θέλουν νὰ καῖνε τοὺς νεκρούς, νὰ παντρεύουν ἄτομα τοῦ ἰδίου φύλου, νὰ παίρνουν τὰ ὄργανά μας εἰκάζοντας τὴ συναίνεσή μας, νὰ διευκολύνουν τοὺς ἀνθρώπους νὰ φεύγουν ἀπὸ αὐτὸν τὸν κόσμο μὲ πολιτικὴ κηδεία, ἀδιάβαστοι, δίχως μιὰ προσευχή, δίχως μιὰ εὐλογία γιὰ τὴν ἄλλη ζωή• μὲ μοναδικὴ σφραγῖδα ἕνα μικρὸ ἠλεκτρονικὸ τσιπάκι καὶ ἕνα τεράστιο ψέμα μέσα καὶ γύρω τους.
Ἀλλὰ καὶ ἡ δική μας εὐθύνη, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, δὲν εἶναι μικρή.
Ἡ ποιότητα καὶ τὸ ἦθος ἑνὸς λαοῦ δὲν φαίνονται ἀπὸ τὸ πῶς ἐπιτίθεται, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ πῶς γνωρίζει νὰ ἀμύνεται.
Ἀπὸ τὰ ἀντανακλαστικά του γιὰ ἀντίδραση.
Ἡ πραγματικὴ κρίση φαίνεται ἀπὸ τὸ ὅτι ὡς λαὸς δὲν εἴχαμε σύνεση καὶ τόλμη νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὴν πρωτοφανῆ πρόκληση στὸ οἰκονομικὸ καὶ κοινωνικὸ ἐπίπεδο.
Καὶ τοῦτο διότι ἀποδειχθήκαμε πνευματικὰ γυμνοί.
Συνέπεια καὶ αὐτὸ τῆς ἀποϊεροποίησης τῆς ζωῆς μας.
Ἕνας στεγνὸς μηδενισμός, μία ἀνόητη ἀσέβεια, ἕνας παθολογικὸς καὶ μυωπικὸς ἐγωκεντρισμός, μιὰ ἄνευρη καὶ ἄκαρπη παιδεία, γκρέμισαν τὴν πίστη μας, ἀποδυνάμωσαν τὰ ἰδανικά, ὁδήγησαν σὲ ἀνόητες ἐπιλογὲς καὶ ἐξαφάνισαν κάθε ἰκμάδα καὶ ἴχνος τόλμης ἀπὸ τὸν λαό μας.
Ἕνας λαὸς ποὺ παλινδρομεῖ ἀνάμεσα στὴν ἀγριότητα καὶ τὴν ἀπάθεια, ἀνάμεσα στὸ θράσος καὶ τὴν ἀνοησία, πῶς, ἀγαπητοί μου, νὰ ἀντισταθεῖ; Μᾶς ρούφηξαν τὸ αἷμα κι ἔτσι μᾶς πῆραν καὶ τὰ χρήματα καὶ τὰ δικαιώματα.
Καὶ κυρίως τὴν ἀξιοπρέπεια.
Τέτοια κοινωνία μᾶς φτιάξανε.
Τέτοια κοινωνία φτιάξαμε. Καὶ ὅλα αὐτὰ στηρίχθηκαν σὲ αὐτοὺς ποὺ ἐκλέξαμε καὶ σὲ μᾶς ποὺ τοὺς ψηφίσαμε.
Ἐμεῖς καὶ ἐγκρίνουμε καὶ συγχωροῦμε, καὶ συχνὰ ἀδιαφοροῦμε.
Γι’ αὐτὸ φταῖμε.
«Ἀθυμία κατέσχε με ἀπὸ ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τὸν νόμον σου», λέγει ὁ ψαλμός. Μὲ τέτοια ἀθυμία καὶ βαθὺ πόνο, ἀπευθύνομαι σὲ ὅσους μποροῦν νὰ ἀκούσουν τὴν ἀδύνατη φωνή μου, σήμερα Κυριακὴ τοῦ Παραλύτου.
Ἔχω ὅμως μέσα μου καὶ μιὰ ἐλπίδα.
Τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ ξυπνήσουμε.
Ἦρθε ἡ ὥρα γιὰ ἕνα γερὸ κόλαφο στὸ ἄθλιο σύστημα ποὺ μᾶς ρούφηξε ὅλο τὸ πνεῦμα.
Τὸ κακὸ πρέπει νὰ σταματήσει τώρα καὶ ξεκάθαρα.
Τὸ κακὸ δὲ δὲν εἶναι ποιοὶ τελικὰ θὰ βγοῦν καὶ τί θὰ κάνουν.
Τὸ κακὸ γιὰ τὸ ὁποῖο θὰ δώσουμε λόγο στὸν Θεὸ καὶ τὴν ἱστορία εἶναι τί θὰ κάνουμε ἐμεῖς, ἡ ὑπεύθυνη ψῆφος ἢ ἡ ἀδιαφορία μας.
Ἂς προσέξουμε πολὺ σὲ αὐτὲς τὶς ἐκλογές. Τὸ μήνυμα ποὺ θὰ δώσουμε πρέπει νὰ εἶναι πνευματικό.
Μᾶς λένε ὅτι ἡ Ἐκκλησία πρέπει νὰ σιωπήσει. Δὲν εἶναι δουλειά της νὰ ταράζει τὸν κόσμο.
Εἶναι ὅμως ἀποστολή της νὰ ἀφυπνίζει.
Γι’ αὐτὸ καὶ τώρα εἶναι ἡ ὥρα ποὺ πρέπει νὰ μιλήσει.
Ἂν πάλι σιωπήσουμε, τότε «καὶ οἱ λίθοι κεκράξονται».
Δὲν ἀντέχουμε ἄλλο.
Ἔχει ἀποστρέψει τὸ πρόσωπό του ὁ Θεὸς ἀπὸ πάνω μας.
Νοιώθουμε ἐντελῶς ἀβοήθητοι σὲ ἕναν κατήφορο χωρὶς τέρμα.
Θέλουμε τὸ φρένο τῆς παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας.
Καὶ αὐτὸ ἔχει νὰ κάνει μὲ τὴν ψῆφο μας. Ἐμπιστευόμαστε μόνον ἀνθρώπους ποὺ πιστεύουν στὸν Θεό, ποὺ τιμοῦν τὴν ἱστορία καὶ τὶς παραδόσεις μας, ποὺ σέβονται τὸν ἑαυτό τους, ποὺ ἀγαποῦν τὴν Ἑλλάδα πάνω ἀπὸ τὰ συμφέροντά τους, πρόσωπα τίμια καὶ μὲ σεβασμὸ στὴν ἱερὴ παρακαταθήκη ποὺ κληρονομήσαμε καὶ ὄχι μὲ ὑποτέλεια στὴν ἄθλια ταυτότητα ποὺ μᾶς κατασκευάζουνε.
Εἶναι πολὺ κρίσιμες αὐτὲς οἱ ἐκλογές.
Ἐλπίδα μας – καὶ μάλιστα μεγάλη – εἶναι ὅτι θὰ δώσουν ἕνα σαφὲς καὶ ἠχηρὸ πνευματικὸ μήνυμα στὴν κοινωνία μας, ὅτι θὰ ἐκφρασθεῖ πνευματικὰ ὁ λαός μας.
Ἂν κάτι τέτοιο συμβεῖ, τότε θὰ σημάνουν καὶ τὴν ἀρχὴ τῆς ἀλλαγῆς.
Μιᾶς ἀλλαγῆς ποὺ καὶ ἀναγκαία εἶναι καὶ ἐπιθυμητὴ καὶ ἐφικτή.
Ἡ διαφορὰ ἀπὸ τὴν εὐλογημένη κατάσταση ποὺ ὅλοι ἐπιθυμοῦμε εἶναι τεράστια.
Ἡ ἀπόσταση πολὺ μικρή.
Ὅσο μιὰ ἀπόφαση πνευματική.
Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογεῖ καὶ νὰ στηρίζει τὸν λαὸ καὶ τὸ ἔθνος μας.
Ἐμεῖς νὰ ψηφίζουμε κι Ἐκεῖνος νὰ ἐκλέγει.
Καὶ νὰ φωτίζει τοὺς ἡγέτες μας «ἵνα καὶ ἡμεῖς ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καὶ σεμνότητι».
Μὲ ἀναστάσιμες εὐχὲς καὶ ἀγάπη,
† ῾Ο Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
www.nikosxeiladakis.gr
